« »
 
[]« Eschafaudus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 298b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESCHAFAUDUS
ESCHAFAUDUS, Tabulatum vel Tigillum quo tabulata fulciuntur, Gall. Echafaud, Etaye. Lit. remiss. ann. 1351. in Reg. 81. Chartoph. reg. ch. 128 :
Cum dicti Guillelmus et Johannes quemdam caminum de plastro... reparassent mediantibus estessibus, qui Eschafaudi vulgariter nuncupantur ; ... et dum præfati deponuntur per ipsos operarios Eschafaudi, etc.
Hinc Eschauffauder, Fulcire, tabulatum construere, et Eschauffaudis, ipsa constructio. Lit. remiss. ann. 1414. in Reg. 167. ch. 454 :
Lequel maçon et son compaignon alerent Eschauffauder le lieu où ilz devoient besoingner,... et pour ledit Eschauffaudement faire furent emprunter du merrien.
Aliæ ann. 1471. ex Reg. 195. ch. 642 :
Pour ce que iceulx charpentiers avoient besoing d'eulx establir ou Eschaufauder,... et que à leur establissement ou Eschauffaudis, etc.
Vide Eschaffaudus.