« Espringala » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 312c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESPRINGALAESPRINGALA, Balista validior, qua
telum emittitur, Gall. Springale vel Espringale. Vide
locum in Muschetta, et vocem Spingarda.

