« Esus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 325a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ESUS
ESUS. Pastus, procuratio. Charta ann. 1153. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 157 :
Rogaverunt me supradicti Monachi, ut quasdam consuetudines, quas eis dominus Gaufredus pater meus dederat, confirmarem, scilicet censum, ostagium, Comitis Esum, maritationem, terre emptionem, corporis sui redemptionem.Charta ann. 1342. ex Tabulario Nantoliensi in Pictavibus :
Amplius Dom. Prior habet a me unum Esum cum duobus paribus epularum coxatarum et assatarum.In Tabulario S. Michaelis Ulterioris portus ann. 1101. Guillel. Comes Augi dimittit
consuetudinem edendi, quam in eadem abbatia die festivitatis S. Michaelis cum suis hominibus ipse et Comitissa habebant.