« »
 
[]« Eternare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 325b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ETERNARE
ETERNARE, Æternæ memoriæ commendare. Litteræ Alberonnis de Veldsberg Dapiferi, apud Ludewig. tom. 4. pag. 43 :
Ne gestarum rerum memoria processu temporis evanescat aut pereat, discretorum virorum prudentia eas solet per litteras Eternare.
Civium sigillis fecimus Eternari, in charta ann. 1252. ap. Kopp. Init. Fœder. Helvet. pag. 6. Vide Æternare.