« Evoratus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 334b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EVORATUS
EVORATUS, mendose unica voce editum ex
Charta Henr. VI. imper. ann. 1191. apud Lam. in Delic. erudit. inter not. ad Chron.
imperat. Leon Urbevat. pag. 201 :
Hæc omnia sæpe dicto monasterio omni Evorata, etiam firma jubemus permanere.Ubi leg. Evo rata.