« Exagum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 336c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXAGUM
EXAGUM, Exaga,
Eadem notione. Divisio bonorum, quam fecit Braidingus Benedicto Aniano, apud Mabillonium
tom. 2. Annal. Bened. pag. 719. col. 2 :
Curtes, Exagæ et regressæ, terras et vineas cultas et incultas, ortos, oglatis, arboribus, etc.Et paulo post :
Et in villa Calvaniacus similiter domos, curtes, oglatos, ortos, Exaga et regressa eorum, terras et vineas, etc.Rursus occurrit ibid. Chartularium Aptensis Ecclesiæ fol. 92. verso :
Arnaldus Presbyter dat et cedit ad Ecclesiam S. Mariæ et S. Castoris mansum cum exago suo.Ibidem fol. 125 :
Cedo tibi ipsa vinea cum ipso campo, cum ipso casale, cum Exago suo, quod ibi consistit.Ibidem fol. 129 :
Quantum visus sum habere in casalicis, curtis, Exavis, vineis, campis, etc.Et fol. 140 :
Vendidimus vobis casales disruptas cum curtis et Exagis suis, etc.Chronicon Novaliciense apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 746 :
Commutavimus cum ædificiis, cortiferis, exavis, ortis, vineis, campis.Ead. habentur apud Mabillon. lib. 6. Diplom. pag. 507. Exagum cumunale, vulgari idiomate, La sortie commune, in Authentico Arelat. fol. 14. verso :
Consortes de uno lacus Exago Cumunale de uno fronte cum rata publica.