EXARENTASMA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Exarentasma » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 339b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXARENTASMA

EXARENTASMA, f. Ornamentum, ut Aulæum, vel aliud hujusmodi a Græco ἐξαρτίζειν, Ornare, instruere. Hugonis Falcandi Histor. Sicula, apud Murator. tom. 7. col. 256 :

Nec vero nobiles Palatio adhærentes silentio præteriri convenit officinas, ubi in fila variis distincta coloribus serum vellera tenuantur, et sibi invicem multiplici texendi genere coaptantur... Hic Exarentasmata circulorum varietatibus insignita, majorem quidem artificum industriam, et materiæ ubertatem desiderant, majori nihilominus pretio distratrahenda.

P. Carpentier, 1766.

◊ Ad quem locum rursus idem Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 406. hæc annotat : Carusius Exanthemata legendum suspicatur, ita ut fuerint telæ floribus intextis speciosæ, unde fortassis pro Circulorum emendandum opinatur Flosculorum.