«
Exarrare » (par P.
Carpentier, 1766), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 339c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXARRARE
EXARRARE, Augere vel instruere.
Bonincont. part. 1. Hist. Sicul. in Delic. erudit. pag. 328 :
Deinde suasionibus
pontificis excitati numero navium ampliore classem Exarrant, bellum contra Fridericum
intentaturi.
Vide supra
Exarcia.