« »
 
[]« Exarrare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 339c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXARRARE
EXARRARE, Augere vel instruere. Bonincont. part. 1. Hist. Sicul. in Delic. erudit. pag. 328 :
Deinde suasionibus pontificis excitati numero navium ampliore classem Exarrant, bellum contra Fridericum intentaturi.
Vide supra Exarcia.