« »
 
[]« Exaureare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 341a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXAUREARE
EXAUREARE, Aura seu leviori vento in aere sese purgare, aerem captare, quod faciunt falcones, s'Airier. Fridericus II. Imp. lib. 1. de Arte venandi cap. 54 :
Consueverunt namque rapaces circa medium diem sublime volare, præcipue in æstate, et in diebus calidis ad refrigerandum se in sublimi, et Exaureandum.