EXBANNIARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Exbanniare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 341a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXBANNIARE

EXBANNIARE, Exbannire, Bannire, proscribere. Tho. Walsingham. ann. 1306. pag. 90 :

Flandrenses omnes ex Anglia Exbanniavit. Exbannire,

apud Petrum de Vineis lib. 5. Epist. 111. et 112. ubi formula exbannitionis refertur. Rursum occurrit in Breviario Hist. Pisanæ ad ann. 1172. apud Murator. tom. 6. col. 186. in Chron. Trivetti ad ann. 1213. apud Acher. tom. 8. Spicil. pag. 723. in Chronico Siciliæ, apud Marten. Anecd. tom. 3. col. 66. etc. Vide Bannum.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Exbannimentum, ut Bannimentum, Proscriptio. Diploma Jacobi Insulani Card. ann. 1415. apud Ill. Fontaninum in Appendice Antiq. Hortæ pag. 463 :

Et vos et vestrum quemlibet ab omnibus Exbannimentis, condemnationibus, pœnis, censuris ac processibus, sententiis, diffidationibus... absolvimus.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Exbanditi, Proscripti, in Bulla Bonifacii PP. IX. in eadem Appendice pag. 444. Exbanniti, ead. notione, apud Murator. tom. 12. col. 1041.