« »
 
[]« Excommunicare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 346c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXCOMMUNICARE
EXCOMMUNICARE, Obtestari. Placit. ann. 920. inter Probat. tom. 1. Hist. Nem. pag. 18. col. 2 :
Cum ibidem fuissent, domnus Ugbertus episcopus Excommunicavit homines commanentes de jam suprascriptas villas per Dominum Patrem omnipotentem et Jhesum Christum filium ejus unicum Dominum nostrum, ut veritatem dicant.
Aliud sonat vox Gallica Excommunier, Exsecrari nempe et imprecari, in Fragm. versionis Passionis D. N. J. C. secundum Matth. laudato tom. 17. Comment. Acad. Inscript. pag. 725 :
Et cil (S. Pierre) encommençoit Excommunier et jurier ke ju ne sai ke cist hom soit ke vos dites.
Ubi Textus sacer cap. 26. v. 74. habet :
Tunc cœpit detestari et jurare quia non novisset hominem.
Et S. Marcus cap. 14. v. 71 :
Ille autem cœpit anathematizare et jurare, etc.
Vide in Excommunicatio.