« Exdicere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 354c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXDICERE
EXDICERE, ut supra Excondicere, Excusare, etc. Vetus Formula apud Muratorium tom. 1. part. 2. pag. 81 :
Si vero appellaverit, Exdicat se.Altera Formula apud eumd. tom. 2. part. 2. pag. 91. col. 1 :
De torto approbet appellator, si potuerit : sin Exdicat se appellator, aut emendet.Et pag. 132. col. 1 :
Petre, te appellat Imperator, aut ejus Advocatus, quod tu habuisti epistolam ipsius domni Imperatoris in despectione. Non feci. Ergo Exdic te solus.Et infra :
Petre, appellat te Martinus, quod tu malo ordine tulisti sibi solidos vi. toloneum illic, ubi non fuit rectum... Da sibi vadimonium, si recordatus fueris, ut ei illud teloneum secundum suam legem emendes ; sin autem, ut te Exdicas secundum tuam legem.