« »
 
[]« Exfructare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 361a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXFRUCTARE
EXFRUCTARE, Exfructuare, Fructus percipere. Tabularium Casauriense :
Ad usum fruendum, ad laborandum, ad Exfructuandum.
Additamenta ad Chronicon Casaur. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 953 :
Ut omnem ipsam suprascriptam curtem et res ejus habeamus ad usum fruendi, laborandi, Exfructuandi. Usuare et Exfructuare,
in Charta anni 855. Marcæ Hisp. col. 789. Hinc metaphora ex agris ducta in dictis B. Ægidii, inter Acta SS. April. tom. 3. pag. 230 :
Beatus qui Exfructat corpus amore Altissimi.
P. Carpentier, 1766.
Hinc Exfruit nostris, pro Usufruit, jouissance, Ususfructus. Charta ann. 1310. in Reg. 47. Chartoph. reg. ch. 98 :
Item les Exfruis des jardins prisiés à quarente solz.
Lit. remiss. ann. 1410. in Reg. 164. ch. 251 :
Jehan le Marois délaisseroit au suppliant la propriété d'icelles [] terres, réservé à lui l'Exfruit sa vie durant seulement.
Unde Exuffructaire, Usufructuarius, vulgo Usufruitier, in Charta ann. 1380. ex Reg. 117. ch. 85 :
Laquelle terre du Bec de Mortemer, dit Crespin, avecques ses appartenances, ledit des Bordes avoit achetée de Jehan de Chaallon comme Exuffructaire, et de Loys de Chaallon comme propriétaire.
Vide infra Usufructare.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Exfructicare, Eadem notione, in Privilegio Caroli Crassi, apud Mabillonium tom. 3. Annal. Benedict. pag. 688. col. 1.