EXGRAVATOR, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Exgravator » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 361b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXGRAVATOR

EXGRAVATOR. Charta MS. Matthæi, Barnabovis, et Galeacii Dominorum Mediolani ann. 1354 :

Potestates et Vicarios, Capitaneos et Rectores, Exgravatores, Judices appellationum, Exactores, etc.

P. Carpentier, 1766.

◊ Officium municipale apud Italos, qui de querelis et molestiis judicat. Constit. reipub. Senens. ann. 1288. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 84 :

Item quod nullus possit nominari vel recipi in... judicem, qui debet recolligere pecuniam comuni Senensi debitam, seu avere comunis, vel pro Exgravatore, vel aliquod aliud officium comunis Senensis, etc.

Charta ann. 1315. in Delic. erudit. Lamii inter notas ad Hist. Sicul. Bonincont. part. 2. pag. 350 :

Actum in castro Citernæ... præsentibus... sapiente viro dom. Guttio de Prato majori syndico et Exgravatore, etc.

Stat. Pallav. lib. 1. cap. 4. pag. 6 :

Et ab ejus processu, cognitione et pronuntiatione seu deffinitione non possit peti Exgravator seu consilium sapientis, nec adversus prædicta possit de nullitate, seu quavis alia exceptione opponi.