« »
 
[]« Exiretanus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 364b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXIRETANUS
EXIRETANUS. Theodor. de Niem de vita et fatis Johan. XXIII. tom. 2. Conc. Constant. col. 340 :
Nec istis lucris contentus (Balthasarus dictus Joan. XXIII. PP.) sed amplius ditari satagens, quosdam eloquentes et audaces apostatas, de Spoleto in vicinis partibus oriundos, quos Italici Exiretanos appellant, et nuncios dicti Bonifacii (IX. PP.) ad prædicandas in Almania et adjacentibus provinciis indulgentias et peccatorum remissiones de omni peccato largissimas fieri procuravit.