« »
 
[]« Exitiabiliter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 364b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXITIABILITER
EXITIABILITER, Perdite, damnose, cum exitio S. Aug. lib. 6. Confess. cap. 7 :
Compereram, quod circum Exitiabiliter amaret.
Epistola Capreoli Episcopi Carthag. inter Concilia Hispan. tom. 2. pag. 198 :
Tantum igitur abest Deum Dei filium incommutabilem atque incomprehensibilem ab inferis potuisse concludi, ut nec ipsam adsumtionis animam credamus Exitiabiliter susceptam, aut tenaciter derelictam.