3. EXITUS, Filii, liberi, qui de aliquo exeunt. Statutum Westmonasteriense 2. ann. 13. Edw. 1. Regis Angl. cap. 1 :

In omnibus enim prædictis casibus, post prolem suscitatam et exeuntem ab ipsis quibus tenentur, sicut conditionaliter fuit datum, huc usque habuerunt hujusmodi feoffati potestatem alienandi tenementum sic datum, et exhæredandi Exitum eorum contra voluntatem donatorum, etc.

Infra :

Licet Exitus, si quis fuerit, obiisset.

Habetur ibi non semel. Monasticum Anglic. tom. 2. pag. 607 :

Qui genuit Robertum de Alfreton Baronem... qui per Agnetem uxorem ejus habuit Exitum, Thomam filium et hæredem, etc. i.

ex quo natus est, etc. Galli dicunt, duquel est issu. Occurrit eadem phrasis pag. 869. Charta anni. 12. Henrici IV. Angl. Regis, apud Th. Madox Formul. Anglic. pag. 16 :

Genuit Johannem Shapwyk Capellanum, et priorem prædictum de modo viventem, hæredem prædictorum Willelmi et Thomæ pro defectu Exitus. Sine Exitu de corpore dicti Willelmi,

pag. 432. ejusd. Formul.