« »
 
[]« 1 exoculare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 366b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXOCULARE1
1. EXOCULARE, Oculos evellere, excæcare, in Chronico Uspergensi in Philippo Imp. in Statutis Venetor. lib. 6. cap. 79. etc. Plautus in Rudente :
Vos adeo, ubi ego innuero vobis, si non ei caput
    Exoculassitis,
Willelmus Brito libro 5. Philippidos :
Exoculat ter quinos, etc.
Charta ann. 1266 :
Dictus Vicarius debet et tenetur, per se vel per alium, suspendere, et Exoculare, amputare membra, fustigare condemnatos cum suis expensis,... debet cogere homines in cavalcatis, et dictos homines cadellare (alias capdelare) per se vel per alium idoneum in expensis jam dicti Domini (de Salve)... debet recipere castrum de dicta vicaria pro jam dicto Domino, quando sibi redduntur a vassallis, et vexillum in jam dictis castris dicti Domini ponere. Et quando dictus Dominus habet guerram, debet dicere et præcipere vassallis dictorum castrorum ex parte dicti domini, quod dicta castra muniant, et fideliter custodiant secundum morem terræ.
Occurrit etiam apud Joannem de Parisiis de Potestate Regia et Papali cap. 22. et apud alios.