« 1 exorbitare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 367a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXORBITARE1
1. EXORBITARE, Ab eo quod
rectum est, recedere. Utuntur Sidon. lib. 5. Epist. 16. lib. 8. Epist. 11. Jul. Firmicus
de Errore profan. relig. Tertull. in Exhortat. ad castit. S. Augustinus lib. 9. de Civit.
et alii sine numero.
P. , 1766.
◊ Vel ab usu recepto et consueto jure
deviare, quo sensu sæpissime occurrit apud JC. Faber Jurispr. Papin. tom. 11. Princ. :
Jus vero succedendi ex pupillaria substitutione, speciale est et Exorbitans, ut loquuntur, a regulis juris communis.Vide Calv. Lex. Jurid. voce Exorbitantia.