« »
 
[]« Extales » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 378c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EXTALES
EXTALES, Exta. Gloss. Ælfrici : Extales, snædel, vel Bæc-ρearm, i. Exta, Longanum. Papias : Extales et ani idem sunt, i. viæ alvi purgandi. Jo. de Janua : Extales, viæ alvi purgandi : unde in 1. Reg. cap. 5. v. 9. Computrescebant prominentes Extales eorum, etc. Marcellus Empiric. cap. 31 :
Extalem prominentem vino lavari prius, deinde cedro ungi, et pollice propelli introrsum oportet.
Gariopontus lib. 3. Passionarii cap. 21 :
Tenasmon est passio intestinorum, quod Longaonem vel Extalem dicimus, etc.
Alcuinus Poem. 5 :
Nec non Extales... multa pœna pudenda
Curavit citius, Domino tribuente medelam.
Petrus Blesensis Epist. 102 :
Mures... qui Extales, id est, interiora corrodunt.
In Gloss. Lat. Græc. : Extalis, ἀρχός.
P. Carpentier, 1766.
Extalia, Clunes. Mirac. S. Aug. Cantuar. tom. 6. Maii pag. 398. col. 1 :
Calcanei Extalibus arctabantur infixi, etc.