« »
 
[]« 2 facere » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 388a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FACERE02
2. FACERE, Gall. Faire avec quelqu'un, hoc est, Rem conficere, negotium peragere, pacisci. Gregorius M. lib. 2. Ind. 2. Epist. 32 :
De Neapolitana vero urbe... vobis indicamus, quia ut cognovimus, cum Arnulpho se Fecit, et reipublicæ contra fidem venit.
Anonymus Barensis in Chr. ann. 1073 :
Et secundo die intrante Febr. Fecit cum ipso Duce.
An. 1089 :
Mortuus est Urso Archiep. et electus est Helias, et Fecit Bari cum Boamonte.
Idem ann. 1080 :
Ipse Dux Fecit fine cum Bari, et mense Aprili Fecit Taranto cum illo et Trane.