« Facinoritas » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 390c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FACINORITAS
FACINORITAS, f. pro Facinorositas, Scelus. Lib. 1. rer. Danic. apud Ludewig. tom. 9.
Reliq. MSS. pag. 127 :
Accusari curavit legitimis modis archiepiscopum Upsalensem gravibus irretitum criminibus, depositione dignis, convictum, aut Facinoritate, aut aliis competentibus viis, quibus possunt crimina inclarescere.