« »
 
[]« 2 falla » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 404b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FALLA2
2. FALLA, ut Halla 1. Locus ubi merces venum exponuntur. Inventar. Chart. reg. ann. 1482. fol. 55. v° :
Littera sub sigillo præposituræ Parisiensis, per quam constat Johannem de Monte-acuto militem, vicedominum Laudunesii ac hospitii regis supremum magistrum, habuisse in Fallis Parisiensibus caput amputatum, propter plura crimina lesæ majestatis per eum commissa... De anno 1409. in mense Octobri. Ante plateam fori publici seu Fallarum,
ibid. fol. 91. v°. ex Chr. ann. 1330. Et fol. 94. ex alia ann. 1332 :
In Fallis seu hallis Parisiensibus.
Vide supra Fala 3.