« »
 
[]« Fanellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 411c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FANELLUS
FANELLUS. Rolandinus Patav. de factis in marchia Tarvisina lib. 11. cap. 4 :
Tales in hoc campestri certamine sunt probati, ut dici possint merito quasi veloces accipitres, cum irruunt in sturnellos, aut volantes aquilæ cum sæviunt in columbas.
Pro Sturnellos Codex Estens. habet Fanellos. Italis Fanello est avicula quædam canora. Academ. Crusc. Linaria. Chron. Estense ad ann. 1302. apud Murator. tom. 15. Script. Ital. col. 348 :
Die Dominico de mane dominus marchi sibi præsentari fecit per certos milites Fanellos, gardellos, papagallos.