◊ Feliciter doctissimus Eccardus in suis ad Legem Salicam notis Farfalium interpretatur Adsalitionem seu assultum : quod nomen a Fallen Ruere, cadere, labi, irruere, adsalire deducit. Hinc Fal, inquit, in Glossis Rabani Mauri MSS. est Casus, irruitio, adsalitio, pro quo nos Fall dicimus. Far apud veteres sæpe, præsertim in compositione, pro For vel vor usurpatur. Ita Kero et alii Farworfan, Projici ; Farakisiit, Perspexerit, et centum his similia habent. Ut autem Forbatutus suo loco, Qui prius percusserat, exponitur ; ita hic Farfalius significat prius factam adsalitionem sive assultum inimicum. Hinc autem cum turbæ multæ ex vindicta sequantur, præsertim, si authorem adsalitionis eas publice minatum fuisse, atque ita cogitanter perpetrasse, constet, weregildum ille suum merito componere sive vitam redimere aut mortem subire cogebatur. Huc usque vir perspicacissimus : qui jam ex eo suam probarat sententiam, quod præter rationem in Lege Salica a Carolo M. emendata prætermissa fuisset Lex de adsalitione inimica, nisi Farfalii nomine intelligendus sit assultus. Quibus arridet Eccardi interpretatio melius fortasse scribent Farstal vel Forstal. Graffio Thes. Ling. Franc. tom. 3. col 823. et Haltausio Glossar. Germ. col. 486. Farfalius idem est quod Fravali, hodie Germ. Frevel, Temeritas, protervitas.