« »
 
[]« Feisfecho » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 427a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FEISFECHO
FEISFECHO, Fetischefo, Voces unius ejusdemque originis quæ ovem seu vervecem pinguem significant, a Saxon. Fedan, Fovere, pascere, nutrire ; et Feo vel Feoh, Pecunia, itidem et Pecus. Pactus leg. Salicæ tit. 4. § 3. Edit. Eccardi :
Certe, si tres aut amplius verveces fuerint, qui furati sunt, malb. Feisfecho, et Fetischefo, M. cccc. den. qui faciunt solid. xxxv. culpabilis judicetur.