« »
 
[]« Fenator » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 432a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FENATOR
FENATOR, qui Fenisex, Persio, Columellæ, et aliis, vel Qui fenum versat furcillis, Gallis Faneur. Charta Odonis Comitis Corboliensis ann. 1111. apud Doubletum lib. 3. pag. 845 :
Dimisi quasdam consuetudines, quas ibi accipiebam, scilicet Frescengagium, et Fenatores.
Instrum. anni 1209. ex Archivis S. Vincentii Cenoman. :
Contentio quæ vertebatur inter Monachos S. Vincentii et Galterum Militem super Fenatoribus, villicaria, decimis molendinorum, etc. sic est sedata... Itaque villa de Soudai remansit Monachis... ab omni exactione, scilicet Fenatoribus, villicaria et omni gravamine.
Charta Libertatum Claromontis ex Codice MS. :
Liberantes prædictos homines ab omni... tallia... Fenatoribus, falcatoribus, etc.
Charta Hugonis Domini Feritatis Bernardi ann. 1233. in Archivis Abbatiæ de Pietate Dei, vulgo L'espau :
Nihil mihi et hæredibus retinens... neque Fanatorem neque vindemiatorem.
Statutum anni 1336. in Codice MS. urbis Commercii pag. 79 :
Nous doit chascun an un silleur, et en fenaulx ung faulcheur, cile qui auroit waingnaige et deux Feneurs chascun an.