« »
 
[]« Ferentarii » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 436b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FERENTARII
FERENTARII, Nonio, Milites levis armaturæ, quod quidquid opus esset, auxilio ferrent excursu levi, armis gravibus non impediti. De iis etiam Varro lib. 6. et Festus. Sallustius de Bello Catilin :
Postquam eo ventum est, unde a Ferentariis prælium committi posset, etc.
Annal. Novesiens. apud Marten. tom. 4. Ampliss. Collect. col. 673 :
His Ferentarii et nautæ aliquot, qui ad hoc operam suam Parmensi elocabant attractis naviculis occurrunt.
Gloss. Lat. Gall. Sangerm. : Ferentarius, Porteur de baniere, ou de saiette, ou de fonde.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Ferentarius, qui fert vexillum, Bandayrier, a bandiera, Prov. vexillum. Vide Ferentes.