« »
 
[]« 1 ferire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 439a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FERIRE1
1. FERIRE, Appellere, Gall. Aborder, Italis Ferire, Ad locum aliquem pertingere. Oberti Cancellarii Annales Genuens. apud Murator. tom. 6. col. 305 :
Pisani cum hoste, quam diu præparaverant, videlicet galeis xxi. Ferierunt ad litus Albinganæ civitatis.
Et col. 306 :
Galeæ nostræ in flumine Sicco Ferierunt nocte, et una super alteram currens, etc.
Ibid. col. 580. ex Jacobo Auria :
Galeæ vero Pisanorum volentes redire Pisas, quatuor ex eis in gulfo Nebii Ferierunt in terra, nihil mali per Dei gratiam Januensibus alicubi inferentes. Ferire ad terram,
ibid. col. 589.