« Ferre maritum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 443b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FERRE
FERRE Maritum, de pellice dicitur, quæ sibi conciliat animum mariti alieni, et facit ut iste
pudicam uxorem relinquat, in Legibus Langobard. apud Murator. tom. 1. part. 2. pag. 50.
col. 2. Ferre puellam, de viro puellam rapienti, ut eam secum habeat in uxorem,
ibid. pag. 53. col. 1. Sic ibid. pag. 56. Mulier libera servum Ferens, ea est quæ
servum sibi copulat conjugio Legibus prohibito.