FICARIUS. Gloss. Isid. : Ficarius, Faunus. Johannes de Janua : Ficarius, qui colligit ficus. Item Ficarius dicitur quidam Deus silvestris, scilicet Pan, vel Faunus, vel Satyrus, et dicitur a Ficus ; unde Hieremiæ 50. dicitur : Habitabunt dracones cum fatuis Ficariis, ubi dicit Glossa interlinearis i. e. cum hominibus sylvanis. Alii dicunt, quod Ficarii dicuntur Fauni et Satyri, qui inter ficus et alias arbores morantur, qui Esaiæ 34. Onocentauri et Pilosi appellantur. Gloss. Lat. Gall. Sangerman. : Ficarius, Cuelleur de figues ou Dieus sauvages, folot, fantiau. Cantatorium MS. Abbatiæ S. Huberti fol. 1 :

Rex eorum Filimerante cum Gothis Gethicas et Schiticas terras ingressus, repperit ibi quasdam magas, quas Alirumnas dicunt, et eas suspectas habens, per solitudines fugatas exturbavit : cum his silvestres homines, quos Faunos Ficarios dicunt, coeuntes.

Isid. sub finem lib. 8. Orig. :

Quem vulgo Incubonem vocant, hunc Romani Faunum Ficarium dicunt, etc.

Vide Lexic. Martinii.