« »
 
[]« Fietus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 493b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIETUS
FIETUS, perperam pro Fictus, Census, locatio, reditus. Charta Caroli IV. imper. ann. 1355. tom. 1. Cod. Ital. diplom. col. 1349 :
Concedimus omnia et singula castra, civitates, loca,... cum vasallis, vasallibus, servitutibus, Fietibus, obedientiis, etc.
Vide supra Fictum. Est autem Fiete, doliariorum instrumentum, in Lit. remiss. ann. 1386. ex Reg. 129. Chartoph. reg. ch. 187 :
Un des otilz que ledit tonnelier portoit nommé dimd (vel dund) ou Fiete.