« »
 
[]« 3 firmitas » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 509b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FIRMITAS3
3. FIRMITAS, Privilegium, emunitas, præceptum, quod scilicet perpetuam obtinet Firmitatem, ut est apud Marculfum lib. 1. form. 1. et alibi passim. Ratbertus de Casibus S. Galli cap. 5 :
Hortatus est eos, ut per aliquem fidum hominem eandem Firmitatis cartam domno Imperatori dirigerent.
Supra, emunitatis præceptum dicitur. Adde cap. 8. Theodorus Campedonensis de S. Magno cap. 25 :
Dedit ei totum ipsum saltum cum marcha Firmitatis, quæ in epistola sua fecit conscribi.
Et mox :
Et ne quisquam ex successoribus ejus tanti obsisteret boni, fecit conscribi suæ Firmitatis epistolam, etc.
Walafridus Strabus de Vita S. Galli cap. 21 :
Jussit fieri conscriptionem Firmitatis, etc. Epistola Firmitatis,
in Lege Aleman. tit. 2. Occurrit passim in Lege Longob. lib. 3. tit. 8. § 2. Ludov. Pii 31. apud Aimoin. lib. 4. Hist. Franc. cap. 62. Babolenum in Vita S. Germani Abb. Mart. n. 8. Aribonem in Vita S. Corbiniani cap. 29. etc.