FLAVII, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Flavii » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 521b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FLAVII

FLAVII Prænomen, quod Vespasiani et Titi Augustorum fuit, primus, ni fallor, usurpavit Claudius Imperator, atque ex eo Constantius Chlorus et Constantinus M. et qui deinceps hos excepere Constantinopolitani Augusti. Neque porro ipsi duntaxat Imperatores, sed Proceres fere omnes, Consules, Præfecti Prætorio, Præsides, et viri clarissimi et Patricii illud sibi adscripsere, ut ex Inscriptionibus Gruterianis passim colligitur.

◊ Apud Longobardos vero primus Autharis Rex,

ob dignitatem, Flavius a suis appellatus est, quo prænomine omnes, qui postea fuerunt Longobardorum Reges, feliciter usi sunt

, inquit Warnefrid. lib. 3. de Gest. Langob. cap. 16.

◊ Sed et Gothici Hispaniæ Reges Flavii cognomen sibi perinde arrogarunt, quod a Recaredo primo factitatum in Concilio Toletano III. volunt, ut Bivarius ad Pseudo-chronicon Maximi pag. 73. et Chiffletius in Vindiciis Hispan. pag. 350. Hinc Flavia, Gothorum Imperium appellatur in veteri Scheda, laudata a Gariello in Magalonensibus Episcopis pag. 3. Cedat Latium Flaviæ, quam vocem ille perperam ad Flavianam, seu Sanctægidianam urbem retulit. Vide, quæ observamus in dissertatione de Constantinopolitanorum Augustorum nummis.