« »
 
[]« Flecha » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 522a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FLECHA
FLECHA, Sagitta, Gall. Fleche. Vox factitia, inquit Nicotus, a sono quem edit sagitta, cum emittitur ; unde olim dicta Flic : Menagius vero deducit a Germano Flits, vel ab Hispano Flecha, quæ idem significant. Computus anni 1202. apud D. Brussel de Feudorum usu tom. 2. ad calcem pag. clxx. :
Stephanus li Flegiers pro faciendis Flechis vi. l.