« »
 
[]« Flemere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 522c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FLEMERE
FLEMERE, Transitio fluminis nave furtiva, ut vult Schilterus in Gloss. Teuton. a Saxon. fleoh, fugere, et mere, flumen. Pactus Leg. Sal. tit. 24. Edit. Eccardi :
Si quis extra consilium domini sui navem alienam movere præsumpserit, aut cum ea flumen transierit, malb. Flemere, etc.
Ubi Eccardus a Saxon. fleten, fluere accersit, unde flemere, machinam quæ fluit, hoc est navigium, navem, interpretatur.