« »
 
[]« Flomer » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 525a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FLOMER
FLOMER, f. pro Vomer, quo ager cultus significatur. Charta anni 1181. apud Lobinellum tom. 2. Histor. Brit. col. 133 :
Testes jurati de verderiis, de Flomere, de brueria, de sectis et pratis idem dixerunt quod ceteri.