« »
 
[]« 2 forca » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 547a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORCA2
2. FORCA, Furca, patibulum, Gall. Fourches. Testament. Adelaidis Vicecomitissæ Narbon. ann. 989. in Anecd. Marten. tom. 1. col. 103 :
Campum quem empsi in Aurucione ad ipsas Forcas.
Charta ann. 1359. in Chartophylacio regio Regest. 90. n. 486 :
Licentia Anthonio des Ongles data, ut possit habere judices et levare Forcas pro justitia sua gubernanda.
Vide Furca.