« »
 
[]« 1 forestare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 554a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORESTARE1
1. FORESTARE, Proscribere, bannire. Conventiones inter Carolum I. Comitem Andegav. et Provinciæ et Arelatenses ann. 1251. art. 15 :
Dominus Comes seu ejus Curia non possit gravare aliquem Arelatensem, vel damnum inferre in personis vel rebus, etiamsi Forestati fuerint, sive banniti, etc.
Ogerius lib. 4. Annal. Genuens. ad ann. 1215. apud Murator. tom. 6. col. 409 :
In eodem quippe Consulatu Guido Prolexinus et Carbonus Ansaldi Malocelli in Bisamne insultum fecerunt in Herodem de Mari : quare Consules ipsos Forestarunt in publico parlamento.
Et Bartholomæus Scriba lib. 6. Annal. Genuens. ad ann. 1230. ibidem col. 468 :
Postea eodem anno x. Decembris Sorleonus Piper et Suzo frater ejus ambo vulnerati fuerunt graviter, et inde culpatus fuit Henrichettus Embronus... et propterea Forestatus fuit et in bannum positus.
Occurrit præterea in Statutis Massil. lib. 5. cap. 6.