« 2 forrus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 571a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORRUS2
2. FORRUS, Manumissus, foras servitutem factus. Testam. reg. Mafaldæ ann. 1256. tom. 1.
Probat. Hist. geneal. domus reg. Portugal. pag. 31 :
Item dimitto eis omnes Sarracenos meos, nondum Forros, nec Christianos.Et pag. 32 :
Item mando quod per mortem meam Dominicus Suarii sit statim Forrus.