« »
 
[]« Fortara » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 571c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FORTARA
FORTARA, Virtus, potentia, fortitudo. Concil. Armenorum ann. 1342. apud Marten. tom. 7. Ampliss. Collect. col. 337 :
Quandoque (Christus) multiplicia signa et virtutes de essentia Dei manifestabat divina, non alius patiebatur imbecillia signa, et ostendebat Fortaram.