« »
 
[]« Frigellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 609a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FRIGELLUS
FRIGELLUS, pro Frigilla, in Medicina Salernit. pag. 176. Edit. 1622. Est autem Frigilla, vel Fringilla Festo, Avis dicta, quod frigore cantet et vigeat ; unde et Frigutire. Gloss. Lat. Gall. Sangerm. : Frigilla, une maniere d'oisel qui chante par le froit. Gloss. Lat. Gr. Frigilla, σπίζα. Gloss. Græc. Lat. : Σπίνος, ὁ στρουθός, Frincillus, Fringillus. A σπίζειν per onomatopœian dictam putant. Nos appellamus Pinson, Itali Frangello. Martialis 9. Epigram. 55 :
Nunc sturnos inopes Fringuillarumque querelas.
Quidam legunt Frigillarum.