FUNAMBULI, dicti ironice quidam ignavi, qui ex obsessa urbe funibus e mœnibus demissi fugæ se dabant. Ordericus Vital. lib. 9. pag. 739 :

Funibus per murum demissi sunt, unde ad suam diuturnam ignominiam furtivi Funambuli vocati sunt.

Adde lib. 11. pag. 805. De Funambulis, qui σχοινοϐάται, res nota. Vide Epistolam Guidonis Militis in Additamentis ad Matth. Paris. pag. 108. Hinc corrigendus est locus tomi 4. Hist. Harcur. pag. 1405. ubi sic habetur :

Imprimis erubescebat improperia quæ sibi fiebant derisoria, quod Funandulus per murum exierat de Antiochia.

Leg. Funambulus.