« »
 
[]« Fundabilis » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 627c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FUNDABILIS
FUNDABILIS, Fundatus, stabilis. Pasch. Radb. in vita S. Adalh. inter acta SS. Bened. sæc. 4. part. 1. art. 32 :
Erant igitur quinque unius viri semine propagati : quorum trium imperator augustus familiari usus consilio, una secum Fundabili quadratura Francorum imperium satis admodum dispositum regebat.