« »
 
[]« Fundotenus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 629c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FUNDOTENUS
FUNDOTENUS, Funditus, a fundo, seu fundamento. Necrologium Laureshamense apud Fredericum Schannat. Vindem. Litter. pag. 38 :
Hic Ecclesiam in Oppenheim et Monasterium in Abrinesbere Fundotenus erexit.