« Fundulus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 629c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/FUNDULUS
FUNDULUS,
Parvus fundus ; item, Fundulus, parvus piscis qui fundo adhæret. Johannes de Janua. Angelus Rumplerus lib. 1. Histor. Formbacensis Monaster. apud Bernard. Pez tom. 1. Anecdot. part. 3. col. 484 :
Rasorio etiam nonnunquam vere et æstate pro capiendis Fundulis et aliis minutioribus pisciculis(utimur). Gloss. Lat. Gall. Sangerm. :
Fundulus, Un petit poisson qui se tient et ahert au fons gravier, Goujon.Germ. Gründling.