« »
 
[]« Gaita » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 011b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GAITA
GAITA, Excubiæ, vigil ipse, speculator, Gallis olim Gaîte, nunc Guet. Homagium ann. 1237. tom. 1. Hist. Dalphin. pag. 19 :
Concessit eisdem ut primo animal captum habeant præcipuum ad opus Gaitæ suæ de præda capta, pro primo insultu, etc.
Libertates S. Georgii de Esperanchia ann. 1291. ibid. pag. 28 :
Item omnes Burgenses præter Religiosos, Sacerdotes et Clericos debent excubias et Gaitas dictæ villæ.
Charta ann. 1241. ubi Prior S. Eusebii queritur de Præposito Altissiod. super gagiis panetariorum, qui decoquebant panem suum in furno S. Eusebii :
Quæ gagia ceperat vel capi fecerat.... occasione Gaitæ villæ communis.
Ibidem declaratur,
quod illi qui decoquebant panem suum ad furnum prædictum, quando citantur ad Gaitam, non gaitent
. Plura vide in Wactæ.
P. Carpentier, 1766.
Alia notione Gaite, nimirum pro Urbis regione, in Lit. ann. 1405. tom. 9. Ordinat. reg. Franc. pag. 101 :
De six parties ou Gaites, esquelles ladicte ville (d'Alby) est divisée, etc.