« »
 
[]« Gamelum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 022a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GAMELUM
GAMELUM. Sanutus lib. 2. part. 4. cap. 22. ubi machinas jaculatorias describit :
Ac capsa bonum debet habere Gamelum, quod capsum impellat versus exteriorem partem.
In lib. vernaculo de Contractibus maritimis, Gameles dicuntur disci lignei, in quibus reponuntur obsonia nautarum.
P. Carpentier, 1766.
Vel Gamelus, Funis, rudens ; videtur enim esse pro Camelus 1. Vide in hac voce.
P. Carpentier, 1766.
Gamel vero inter supellectilem mensariam, forte Cochlear, Gall. Cuillier, in Inventar. ann. 1306. tom. 1. Probat. Hist. Brit. col. 1202 :
Item ij. petits Gameaux, e une forche d'argient à trere soupes.