« »
 
[]« Gangula » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 024b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GANGULA
GANGULA, pro Glandula, Struma, Ital. Gangola. Miracula S. Zitæ, tom. 3. Aprilis pag. 516 :
Habuit semper inflatam gulam et plenam de Gangulis.
Vita B. Luchesii, tom. 3. April. pag. 609 :
Quidam adolescens de Monte Voltraio cum paralysi percussus gravissima varicas multas, quæ vulgo Gangulæ nuncupantur, per totum insuper corpus haberet, voto a parentibus emisso, etc.
Vide Varica.