« »
 
[]« 1 gantæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 025a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GANTAE1
1. GANTÆ, Cæstus, Gall. Gantelets, Digitalia ferrea, quibus antiqui muniebant manus ad pugnandum. Computum anni 1336. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 326 :
Item, quatuor paria Gantarum de ferro sine bracellis, ii. s. viii. d. gr. Item, quatuor paria de Gantis cum bracellis pro ii. s.